بررسی نقش فناوری های نوین ساختمانی در معماری پایدار

توسعه پایدار Sustainable development مفهومی است که به واسطه پیامدهای منفی محیط زیستی و اجتماعی ناشی از رویکردهای توسعه یک جانبه اقتصادی بعد از انقلاب صنعتی و تغییر نگرش بشر به مفهوم رشد و پیشرفت پدید آمده است. این مفهوم تلاش دارد که با نگاهی جدید به توسعه، اشتباهات گذشته بشری را تکرار نکند و توسعه ای همه جانبه و متوازن را رقم بزند. صنعت ساختمان از زمینه های تاثیرگذار بر توسعه پایدار است. در همین راستا مباحثی همچون توجه به اقلیم، طراحی بر اساس احترام به طبیعت، تولید، مصرف و بازیافت محصولات در یک چرخه طبیعی، استفاده از انرژی های تجدید پذیر از جمله راه حل هایی هستند که از آغاز قرن ۲۱ به طور جدی مورد توجه قرار گرفته است. نیاز گسترده جامعه به ساختمان و مسکن، ضرورت استفاده از فناوری های نوین ساختمانی و مصالح جدید را منظور ارتقاء شاخص های کمی و کیفی بیش از پیش مطرح ساخته است. این نوشتار موید آن است که جهان معاصر از یکسو نیازمند روشهای نوین ساختمانی برای پاسخگویی به نیازهای کمی و کیفی در بخش های مختلف صنعت ساختمان و مسکن است و از سوی دیگر دغدغه های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی باعث می شود روش های ساختمانی سازگار با معیارهای توسعه پایدار را معتبر بداند.در این مقاله پس از تعریف شاخص های معماری پایدار و بحث پیرامون برخی مزیت ها و محدودیت های فناوری های نوین ساختمانی، به بررسی قابلیت تطابق دو مورد از این فناوری ها یعنی سیستم قاب سبک فولادی سرد نورد و قاب سبک چوبی با معماری پایدار پرداخته شده است. هدف از این تحقیق، ارزیابی این دو سیستم در جهت پاسخ دهی به شاخص های معماری پایدار است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی بر مبنای استدلال های منطقی و مقایسه بوده و از منابع مختلف کتابخانه ای در جمع آوری اطلاعات بهره گرفته شده است و در نهایت به این نتیجه می رسد که کاربرد این فناوری ها در ساخت مسکن مطابق با معیارهای توسعه پایدار و در راستای اهداف معماری پایدار است.